مدیریت پسماندهای پتروشیمی

صنایع پتروشیمی

به دلیل وجود منابع عظیم نفت و گاز در ایران، صنایع پتروشیمی میتواند نقش مهمی در پیشرفت اقتصادی کشور داشته باشد. ارزانی و فراوانی مواد اولیه، ایجاد فرصتهای شغلی، انتقال تکنولوژی پیشرفته و مهمتر از همه ارزش افزوده های چشمگیر باعث شده است که در برنامه های توسعه اقتصادی و اجتماعی به این صنعت بیشتر توجه شود و ساخت مجتمع های پتروشیمی در اولویت قرار گیرد. ویژگی مهم این صنعت آن است که با ساخت یک مجتمع بزرگ پتروشیمی توسط دولت یا بخش خصوصی، تعداد زیادی صنایع کوچک (واحدهای پایین دست) غیردولتی میتوانند از انواع محصولات آن به عنوان خوراک اولیه استفاده کرده و فرآورده های مصرفی متنوعی را تولید نمایند.

پسماند صنایع پتروشیمی

ضایعات پترو شیمی به طور کلی با ترکیبات خطرناک مرتبط هستند و سلامت عمومی و خطرات زیست محیطی بالقوه بالایی دارند. صنایع پترو شیمی با توجه به مقدار و ترکیب این پسماندها، پسماندهای پیچیده ای تولید می کنند.
انواع پسماندهای مجتمع های پتروشیمی به دلیل وجود ترکیبات آلی بسیار سمی و فلزات سنگین در دسته پسماندهای خطرناک قرار می گیرند.
انواع مختلف فلزات سنگین و هیدروکربن ها از طریق تخلیه غیرقانونی پساب های پترو شیمی به منابع آبی وارد می شوند. آب های زیرزمینی با ریختن زباله های پتروشیمی به محل های دفن زباله آلوده میشوند و هم چنین سوزاندن این زباله ها باعث آلودگی جدی هوا می شود.

شیوه‌های مدیریت پسماند پتروشیمی عمدتاً به شرح زیر معرفی می شوند

1. پیشگیری: بهینه سازی فرآیند، جداسازی پسماندهای خطرناک و غیر خطرناک، تلاشهای تحقیقاتی و فرآیند طراحی و اصلاح
2. کاهش منبع یا به حداقل رساندن ضایعات: غربالگری، استفاده از بسته های شن، کاهش لجن، راه اندازی مناسب تجهیزات، اصلاح فرآیند
3. استفاده مجدد: استفاده از خاک حاوی هیدروکربن برای مخلوط جاده یا آسفالت، استفاده مجدد از کاتالیزور جایگزین سیمان، استفاده مجدد از اسلاج نفتی به عنوان بخشی از خوراک در واحدهای فرآیند