آلودگی دریایی یک مشکل رو به رشد در دنیای امروز است. در طول یک سفر معمولی یک هفته ای، یک کشتی تفریحی بزرگ (با 3000 مسافر و خدمه) تخمین زده می شود که 210000 گالن فاضلاب تولید کند. 1 میلیون گالن آب خاکستری (فاضلاب سینک، دوش و لباسشویی)؛ بیش از 130 گالن زباله های خطرناک؛ 8 تن زباله جامد؛ و 25000 گالن آب نفتی. اپراتورهای کشتی باید زباله های تولید شده را در هر بندری تحویل دهند که پرهزینه و زمان بر است و بر هزینه عملیات می افزاید و گاهی اوقات چنین هزینه هایی منجر به دفع غیرقانونی در دریاها و اقیانوس ها می شود.