پاکسازی محیط زیست
حوادث، ریزش ها، نشت ها ، دفع و جابجایی نادرست مواد و ضایعات خطرناک منجر به ایجاد دهها هزار محل آلوده شده است که زمین، آب (آب های زیرزمینی و سطحی) و هوا را آلوده می کنند. از جمله فعالیت های شرکت ناب برای کاهش آلودگی های ایجاد شده می توان به موارد زیر اشاره کرد.
آلودگی دریایی یک مشکل رو به رشد در دنیای امروز است. در طول یک سفر معمولی یک هفته ای، یک کشتی تفریحی بزرگ (با 3000 مسافر و خدمه) تخمین زده می شود که 210000 گالن فاضلاب تولید کند. 1 میلیون گالن آب خاکستری (فاضلاب سینک، دوش و لباسشویی)؛ بیش از 130 گالن زباله های خطرناک؛ 8 تن زباله جامد؛ و 25000 گالن آب نفتی. اپراتورهای کشتی باید زباله های تولید شده را در هر بندری تحویل دهند که پرهزینه و زمان بر است و بر هزینه عملیات می افزاید و گاهی اوقات چنین هزینه هایی منجر به دفع غیرقانونی در دریاها و اقیانوس ها می شود.
از روش های کنترل بو شامل حذف یا تجزیه ی مواد بوزاست که در کنار روشهای دیگری مثل تهویه ی هوا و یا افزودن مواد اکسیدکننده یا استفاده از مواد معطر وجود دارد که همه ی این روش ها را با توجه به روند اصلی شان به سه روش می توان طبقه بندی کرد:
روش های بیوشیمیایی: مثل بیوفیلترها، بیواسکرابرها، و لجن فعال
روش های شیمیایی: اسکرابرها، اکسیداسیون حرارتی، اکسیداسیون کاتالیزوری و ازن سازی
روش های فیزیکی: تراکم، جذب (کربن فعال)، جذب (اسکرابرهای تصفیه ی آب)
انتظار می رود زباله های جهانی تا سال 2050 به 3.40 میلیارد تن افزایش یابد. تقریباً 97٪ از زباله های باقیمانده MSW پس از تبدیل (بازیافت و کمپوست سازی) و بازیافت (انرژی حاصل از زباله) در محل دفن می شوند (یا حدود 24,111,546 تن).
اماکن دفن زباله اثرات زیست محیطی مضری دارند که به برخی از این موارد اشاره می شود:
- این مکان ها، گاز متان آزاد می کنند، متان گاز گلخانه ای بسیار قدرتمندی است که 84 برابر بیش از دی اکسید کربن در جذب گرمای خورشید موثر است. در کنار متان، لندفیل ها نیز دی اکسید کربن، بخار آب و گازهایی تولید می کنند که می توانند به تغییرات آب و هوایی کمک کنند.
- ایجاد لندفیل معمولاً به معنای از بین بردن زیستگاه های طبیعی برای حیات وحش است.
- لندفیل ها ملزم به داشتن پوشش (پلاستیکی یا سفالی) هستند، از آنجایی که زباله ها تمایل به نشتی دارند. این می تواند منجر به ایجاد شیرابه حاوی سطوح بالایی از آمونیاک شود.
شیرابه مایعی است آلوده حاوی مواد محلول و معلق که از حرکت و تراوش آب موجود در زباله های درون یک مرکز دفن زباله نتیجه میشود. خصوصیات شیمیایی و بیولوژیکی شیرابه، به طور کلی به نوع زباله های دفن شده در مرکز دفن و میزان تجزیه پذیری زباله ها بستگی دارد. خطر و تهدید اصلی شیرابه حاصل از مراکز دفن، نفوذ این مایع آلوده به آب های زیرزمینی، خاک و چاه های اطراف می باشد. وجود موادی چون فلزات و مواد سمی دیگر و مواد ارگانیکی با غلظتهای زیاد، از عوامل آلودگی شیرابه هستند.
